اگوست کنت
(1857-1798)
اندیشه
هدف کنت آفرینش یک علم طبیعی جامعه بود که بتواند هم تحول گذشته نوع بشر را تبیین کند و هم مسیر آینده را پیش بینی نماید. کنت می کوشید تا شرایط لازم را برای استواری جامعه در هر زمان معین تاریخی تعیین کند. بررسی پویایی اجتماعی و ایستایی اجتماعی - یعنی همان بررسی پیشرفت و نظم یا دگرگونی و استواری جامعه - دو ستون بنیادی نظام ساخته و پرداخته او را تشکیل می دهند.
اطلاع از تفاوت های فرهنگی
نخست، جامعه شناسی به ما امکان می دهد که به دنیای اجتماعی از دیدگاه هایی غیر از دیدگاه خودمان بنگریم. در اغلب اوقات اگر درک درستی از چگونگی زندگی دیگران داشته باشیم، به فهم بهتری از چیستی مسائل آن ها نیز می رسیم. آن دسته از سیاست های عملی که مبتنی بر اطلاع و آگاهی از شیوه های زندگی مردم نیستند بخت ناچیزی برای موفقیت دارند. بنابراین، مددکار اجتماعی سفیدپوستی که در یک اجتماع عمدتاً سیاه پوست کار می کند، نمی تواند اعتماد اعضای این اجتماع را به دست آورد مگر این که نسبت به تفاوت تجربه های اجتماعی جداکننده سیاهان و سفیدان به اندازه کافی هوشیار و حساس شود.
بینش جامعه شناختی ما را قادر به درک این مطلب می کند که بسیاری از وقایعی که ظاهراً فقط به فرد مربوط می شوند در واقع مسائل بزرگ تری را منعکس می سازند. برای نمونه، طلاق ممکن است برای کسی که در گیرودار آن است، فرآیندی به غایت دشوار باشد- که میلز آن را گرفتاری شخصی می نامید. اما به گفته میلز، طلاق در جامعه ای مثل بریتانیا فعلی که یک سوم کل ازدواج ها در طول ده سال به جدایی می انجامند، مسئله ای عمومی نیز هست. یا ممکن است بیکاری برای کسی که از کاری اخراج می شود و نمی تواند کار دیگری بیابد، یک تراژدی شخصی است. اما وقتی میلیون ها نفر از اعضای جامعه همین وضعیت را داشته باشند، آنگاه بیکاری چیزی فراتر از یأس و حرمان خصوصی است: یعنی مسئله ای عمومی است که روندهای اجتماعی بزرگی را نشان می دهد.