چارلز هورتون کولی
1929-1864
اندیشه
کولی نوشت که خود و جامعه، دو پدیده همزادند. همین تاکید بر پیوند ارگانیک و گسست ناپذیر خود و جامعه، موضوع اصلی بیشتر نوشته های کولی را تشکیل می دهد و به عنوان خدمت اصلی او به جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی نوین، همچنان مطرح است.
کولی معتقد بود که شناخته های جهان اجتماعی، اجزای سازنده ذهن شناسا و خود به شمار می آیند. او بر آن شده بود تا آن سد مفهومی را که اندیشه دکارتی میان فرد و جامعه اش برکشیده بود از میان بردارد و به جای آن، این تفسیر را به پیش کشید که: « یک فرد مجزا تجریدی است که به شناخت تجربه در نمی آید، همچنان که جامعه اگر به عنوان چیزی جدا از افراد در نظر گرفته شود، نیز همین وضعیت را دارد. جامعه و افراد بر دو پدیده جداگانه دلالت نمی کنند، بلکه جنبه های جمعی و فردی یک پدیده را نشان می دهند.زمانی که از جامعه سخن می گوییم – در اینجا می توان هرگونه اصطلاح جمعی دیگر را نیز به جای جامعه به کار برد – خصلت عامی از مردم مورد بحث به ذهن مان متبادر می شود، حال آن که وقتی از افسر سخن به میان می آوریم، جنبه عام مردم را ندیده می گیریم و درباره آن ها چنان می اندیشیم که گویی هر فردی از دیگری جدا است.